سعدی، آزادی واقعی را برآمده از مهرورزی انسانی می‌شناسد و ازهمین‌روست که انسان بی‌تفاوت نسبت به رنج دیگران یا آدم بی‌عشق را از جرگه‌ی انسانیت خارج می‌داند.

سعدی با تعریف دقیق فضایل اخلاقی و جایگاه هر عضو در بدن جامعه، بنیانی نظری برای توسعه نهادی فراهم آورده که امروز نیز می‌تواند راهنمای عملی باشد.

آیا سعدی اساساً اهل ملامت و فتوّت بوده است یا خیر؟

شبی سخت پریشان و دل‌فگار بودم و حس می‌کردم که عمرم را تلف کرده‌ام. پس بر ‌آن شدم که از آن پس به گوشه‌ای بنشینم و «پریشان نگویم». تا این‌که دوست نزدیکی به دیدارم آمد و موضوع را دریافت و مرا قانع کرد که نباید دست از کار بشویم.

نقش ارزشمند و کلیدی سخنان سعدی در بیان اندیشه‌های پوشکین در منظومه‌ی فواره‌ی باغچه سرای و بعضی از آثار دیگرش.

بخش دوم گزارش همایش سعدی