نئوهاوکینگ‌ها
نشر چشمه
مریم حسینیان
بهترین کتابی که خوانده‌ام کتاب نئوهاوکینگ‌ها نانفیکشنی درباره‌ی رنج و زندگی است. چون برگرفته از زندگی نویسنده و مسائلی است که در طول بیماری با آنها دست‌وپنجه نرم کرده. کتاب از رنج و لذت، شادی و اندوه، عشق و نفرت و زندگی می‌گوید. شخصیت‌های کتاب همه واقعی‌اند اما با ظرافت با تخیل نویسنده گره خوردند. شخصیت‌های کتاب مثل مهدی یزدانی خرم، رضا کیائیان و… برای ما شناخته شده‌اند اما نویسنده تصویر دیگری از این آدم‌های نام‌آشنا می‌سازد که منحصربه‌فرد و جذاب و شخصی است. نثر کتاب مثل بقیه آثار مریم حسینیان خوش‌خوان و گرم است و سوالاتی بنیادی را مطرح می‌کند که به ذهن هر انسان درگیر با رنج، از هر نوعش، می‌رسد. مثل آیا در این نوع بیماری کائنات و متافیزیک می توانند یاری برسانند؟ یا این تکه که از متن کتاب انتخاب شده «نئوهاوکینگ‌ها اندوهی به قدرت فروپاشی ستاره‌ای عظیم در قلب‌شان حس می‌کنند. با پرسشی فلسفی و بی‌پاسخ «چرا من؟»
زامبی‌ها چگونه وارد دنیای ما شدند؟
به مناسبت زادروز بیژن جلالی
او در آینه خودخندی شخصیت‌های دایی جان ناپلئون خودش را می‌بیند و در حقیقت به خود وجودی‌اش می‌خندد.
مگر می‌شود فرهنگ این کشور را تنها با دو سطر اینجا در «فیسبوک» و سه سطر آنجا در توییتر و تلگرام ارتقا داد؟
شوروی آدامس را سرگرمی کاپیتالیستی تلقی می‌کرد.
