در طی سال ۱۴۰۲ بی وقفه مشغول ترجمه بودم. پس برای اینکه هم مطالعه‌ام متوقف نشود و هم به چشمهایم فشار نیاید، بیشتر از کتاب‌های صوتی با خوانش های خوب و حرفه‌ای استفاده کردم و کتاب‌های زیادی شنیدم. از جمله در بهار به دو رمان انزجار و عذاب وجدان گوش دادم، که اولی نوشته آلبرتو موراویا نویسنده ایتالیایی و دومی اثر آلبا دسس پدس نویسنده دو رگه ایتالیایی-کوبایی است.
رمان انزجار با نثر زیبای موراویا و درون‌کاوی شخصیت‌های داستان درباره روابط زوجی است که قادر به درک انتظارات و احساسات یکدیگر نیستند و این بر تداوم رابطه‌شان اثر می‌گذارد.
رمان عذاب وجدان در قالب نامه‌های برخی از شخصیت‌های داستان به یکدیگر می‌باشد و بسیار جذاب و پربار است.
علاوه بر این، امسال رمان دیگری از آلبا دسس پدس با عنوان دفترچه خاطرات ممنوعه خواندم که در واقع گویی دفترچه خاطرات زنی را خوانده‌ام که با همسر دختر و پسرش در آپارتمان کوچکی زندگی و در یک دفتر حقوقی کار می‌کند و خودش را کاملاً وقف خانه و خانواده‌اش کرده است، تا روزی که یک دفترچه برای خود می‌خرد و از آن به بعد هر روز پنهانی خاطرات خود را در آن می‌نویسد و با این کار احساسات ضد و نقیضی در او پدید می‌آید و آن دفترچه برایش حکم یک زندگی پنهانی و یک راز را پیدا می‌کند.
احساسات نابی که در خلال خاطرات او می‌خوانیم، حس دلتنگی زنی در روزمرگی زندگی خانوادگی و در رابطه با همسر، فرزندان، مادر و محیط کاری‌اش بسیار ملموس و جذاب است.
به مناسبت ۲۵ اردیبهشت روز فردوسی
باوجودی که دوران پرشور و نشاط جوانی هم در داستان و هم در زندگی واقعی جذاب است، رمان‌های خوش‌نویسی که شخصیت‌های مسن را به نمایش می‌گذارند در میان خوانندگان و داوران جوایز ادبی محبوب هستند.
«سایه خطاپوش مرگ» گاهی از یاد ما می‌برد که احتمالا متوفی صفات بدی هم داشته، عملکردش خان و مان عده‌ای را به خطر انداخته یا ویران کرده یا حداقل موجب تشویش خاطر عده‌ای از خلایق شده و خواب و آرام را از چشم‌شان ربوده.
نگاهی به اندیشه ابن‌عربی و عرفان او
این جستار داستان سیاوش را فرومی‌شکافد، به ژرفای آن راه می‌برد و در آن نهانی‌ها، به اسطوره‌ای زردشتی دست می‌یازد.
سلام.سال نومبارک
منمون ام کتاب معرفی کردید