نخستین روز فروردین در آغاز فصل بهار به نام اهورمزدا بزرگ ایزد دین مزدیسنا، و هم روز آفرینش جهان و کائنات و انسان است. از این رو، نوروز را روز «نوزایی آفرینش» و روز «آفرینش نور» و «روزی نو از ماهی نو و سالی نو» خوانده‌اند که در آن مردم را «به آراسته و نوگردانیدن آنچه گذشت زمان کهنه کرده برمی‌انگیزد.»
هم‌گام با نوشدن فصل، مدخل «نوروز» را از جلد ششم دانش‌نامه‌ی زبان و ادب فارسی که به همت فرهنگستان زبان و ادب فارسی منتشر شده است، مرور می‌کنیم:
آیا می‌دانستید که برای برخی افراد، تنهایی نه تنها یک بار روانی نیست، بلکه فرصتی برای خودشناسی و رشد شخصی است؟
پارادوکس آشیل و لاک‌پشت یکی دیگر از معماهای قدیمی زنون است که نشان می‌دهد حرکت چقدر می‌تواند عجیب باشد.
ارسطو نحوه تفکر ما را شکل داده است.
به‌نظر می‌رسد رنگ آمیزی مزیتی مشابه با هنردرمانی دارد.
نگاهی به باور ستاره‌شناسی ایرانیان
