هدف این مقاله تبیین اندیشه‌های ملامتی و جوانمردانه‌ی سعدی و بازتاب این اندیشه‌ها در غزلیّات اوست. بر این مبنا، کوشش نگارنده بر این بوده است تا به این پرسش اصلی پاسخ دهد که «آیا سعدی اساساً اهل ملامت و فتوّت بوده است یا خیر؟» و پس از این مقدّمه با بررسی غزلیّات وی به این نتیجه می‌توان رسید که وی با توجّه به فرضیّات مطرح شده، از سقّایان زمان خود بوده است. برای پاسخگویی به این پرسش، نخست مقایسه‌ای مختصر بین دو آیین «فتوّت» و «ملامت» صورت گرفت. سپس با تکیه بر اصول عام مربوط به این آیین‌ها در کُتُب معتبر و با استناد به شماری از غزلیّات سعدی، کوشش شد دیدگاه‌های او در باب آیین‌های یاد شده تشریح گردد. آنگاه با ارائه‌ی آماری از برخی واژه‌ها و اصطلاحات کلیدی مطرح در میان اهل فتوّت و ملامت در غزلیّات شیخ اجل، تلاش شد تا مستنداتی برای صحّت برداشت نگارنده ارائه گردد.
این مقاله را احمدرضا کیخای فرزانه و علی وفایی در مجله‌ی متن‌پژوهی ادبی منتشر کرده‌اند که مبسوط آن در پی خواهد آمد:
یکی از مواردی که بلاگرها را به طمع زیبایی به دام خود انداخته است و سبب ایجاد پل‌های آسیب‌زا به محیط زیست گیلان شده است، گونه‌ی مهاجم سنبل آبی یا اهریمن بنفش است.
۳۰ اردیبهشت زادروز احمدرضا احمدی است.
از آنجایی که زنان در عرصه‌های مختلف، از جمله فرهنگی و هنری و ادبیات، بارها نادیده گرفته شده‌اند، این بار ما سعی کردیم فهرستی از ۳۵ کتاب از نویسندگان زن تهیه کنیم که خواندنشان را نباید از دست بدهید.
گفت‌وگو با ولینا مینکوف، نویسنده بلغار
جایی که عمل‌های زیبایی و لوازم آرایشی در دسترس نباشد یا دیگر برای آن میل بی‌پایان ما برای تطبیق با معیارهای زیبایی روز، پاسخگو نباشد، فیلترهای نوری و تکنولوژی به مددمان می‌آید، چراکه زیست امروز ما دوفضایی شده و گاه حتی آن فضای مجازی بر فضای حقیقی پیشی می‌گیرد و هویت‌های چندگانه می‌سازد.
