در جهان معاصر، نظریهها و نظمهای سیاسی بیشتر بر اساس الگوهای الهیاتیای شکل گرفتهاند که خدا را بهعنوان عقل محض و قادر مطلق، از جهان طبیعت و از ساحت عمل انسانی دور نگه میدارند.
