«زندگی بدون من» نهتنها به معرفی نمایشنامهها و متون نظری میپردازد، بلکه از زاویهای فلسفی و روانشناسانه نیز به پردازش روابط انسانی و تاثیر آنها بر فضای نمایشی و دراماتیک میپردازد.