احمدرضا احمدی و شعر منثور

در منظومه‌های سه‌گانه جامی شاهد گفتمان‌های مختلفی در قالب شعری غزل هستیم که در این میان، گفتمان غزل قلندرانه، ناصحانه و مدحی مهم‌ترین بسترهای تبلور ایدئولوژی طریقت نقشبندیه به شمار می‌روند.

برای میرشمس‌الدین ادیب‌سلطانی

جامی در عرفان اسلامی به نظریه‌ی وحدت وجود اعتقاد دارد.

در لیلی و مجنون تصویری مثبت از ویژگی‌های زن چون تجلی روح الهی، خردمندی، وفاداری، پاکدامنی و … ارائه نموده و در سلامان و ابسال، زن را موجودی فریبکار، ناقص عقل، وسیلهٔ کامجویی مردان، بی وفا، کافر نعمت، بدخو و نادان معرفی کرده است.

    این جستار بر آن است به این پرسش پاسخ دهد که چرا جامی به آثار پیشینیان توجه خاصی کرده و به کدام آثار برجسته و ژانرهای سخن علاقه نشان داده و ایجادیات و نوآوری‌های او در سیر تکاملی انواع سخن چه کارکردی داشته است؟