عصر ایران: جستجو در مجله‌های قدیمی همواره جذاب و گاه شوق انگیز است. مثال روشن آن یافتن شعری از سهراب سپهری است. شعری که در مجموعه “هشت کتاب” منتشر نشده است و از این رو برای علاقمندان به شعر و سهراب سپهری تازگی دارد. زمان سرودن این شعر آنچنان که در پایین شعر ذکر شده، اسفند ۱۳۲۶ است.
سپهری در این زمان، ۲۱ ساله بوده و مطابق زندگینامه اش، دیپلم ادبیاتش را به تازگی دریافت کرده بود.
این شعر قبل از انتشار نخستین مجموعه اشعار نیمایی سپهری، در مجله «فرهنگ جهان» منتشر شده است.
مجله فرهنگ جهان را دکتر تقی هورفر مدیریت می کرده که از نختستین دانشجویان اعزامی به اروپا در رشته ریاضی بوده و پس از بازگشت به ایران تا سال ۱۳۴۷ در دانشگاه تهران تدریس می کرد.
در صحرای خاموش و پهناور
گل زیبایی دور از همه گل ها بود
لبخندی حزن آور
روی لبانش پیدا بود
این گل زیبا زیباتر
از همه گل های صحرا بود
شب ها گل صحرا
در خاموشی می خواند:
«من گل صحرا هستم
وحشی و زیبا هستم!»
…….
یک شب در نور مهتاب
چشمان رهگذری بر گل زیبا افتاد
وین نغمه به گوش آمد با باد :
«ای رهگذر
آیا زیباتر از من
یک گل در همه صحرا دیدی؟
از من زیباتر؟
از من؟
من گل صحرا هستم
وحشی و زیبا هستم!»
…….
دیگر
آهنگ پای رهگذر
خاموشی شب را نشکست
چشمانش پیوسته
بر گل صحرا لغزان بود
و آهنگ گل
در تاریکی شب سرگردان
«من گل صحرا هستم
وحشی و زیبا هستم!»
تهران – ۲۶ اسفند ۱۳۲۸
نگاهی عصب‌شناختی به اراده‌ی آزاد
میل به خودکشی تنها آنگاه در روانِ آدمی پدیدار می‌شود که زندگی، ماهیتِ بحرانی خود را به شیوه‌ای عریان آشکار کند.
در سینمای ایران گرچه از کتاب به عنوان منبع الهام و نگارش قصه و فیلم‌نامه استفاده شده که بیش از همه در سینمای اقتباسی ظهور می‌کند اما خود کتاب کمتر در درون قصه و کانون تصویر قرار گرفته و روایت شده است.
اگر او نبود، شناخت ما از ایران باستان و کتاب‌های مهم و اصیلی، چون اوستا خیلی کم بود.
وقتی موسیقی غمگین گوش می‌دهیم آن را در زمینه زیبایی‌شناختی، لذت‌بخش می‌دانیم، این پدیده به عنوان پارادوکس لذت بردن از موسیقی غمگین شناخته می‌شود.
