img
img
img
img
img

حافظه در دام استرس

مترجم: فرشته کیانی

شهروند: بر اساس تحقیقات منتشرشده در مجله  JAMA Network Open که انجمن پزشکی ایالات متحده آن را منتشر می‌کند، افراد ۴۵ ساله و بالاتر که سطح استرس در آنان بالاست، ۳۷ درصد بیشتر از کسانی که استرس ندارند، در معرض مشکلات شناختی از جمله در زمینه حافظه و فکر هستند. برای بیش از یک دهه، این تحقیق ۲۴ هزار و ۴۴۸ نفر را -که در پژوهشی طولانی‌مدت و مداوم در مورد سلامت مغز هم شرکت داشتند- دنبال کرد. محققان به‌طور دوره‌ای، از تست استاندارد برای تعیین وضعیت شناختی هر شرکت‌کننده استفاده می‌کردند. حدود ۲۳ درصد از شرکت‌کنندگان سطوح بالایی از استرس را گزارش کردند.
هنگامی که فرد تحت فشار است، استرس واکنشی طبیعی محسوب می‌شود و در کوتاه‌مدت، محرکی مثبت است. به‌عنوان مثال، شما را مجبور می‌کند تا پروژه‌ای را به پایان برسانید یا برای جلوگیری از تصادف، ترمز کنید. با این‌حال، استرس مزمن ممکن است منجر به مشکلات سلامت جسمی و روانی مختلف، از جمله اضطراب، افسردگی، سردرد، بیماری قلبی، فشار خون بالا، مشکلات خواب و … شود.
یافته‌های این تحقیق مشکلات شناختی را به این فهرست اضافه می‌کند، به‌طوری که محققان دریافتند خطر زوال شناختی (کاهش یک یا چند توانایی شناختی، مانند حافظه، آگاهی، قضاوت و تیزهوشی) -که همچنین به‌عنوان اختلال شناختی خفیف یا MCI شناخته می‌شود- در میان شرکت‌کنندگان پر استرس، صرف‌نظر از سن، نژاد یا جنس، بیشتر بود. انجمن روانشناسی آمریکا می‌گوید کاهش استرس نه تنها اکنون حال شما را بهتر می‌کند، بلکه موجب سلامتی‌تان در درازمدت نیز می‌شود. نحوه انجام آن هم از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما این انجمن می‌گوید با تشخیص علت استرس و برنامه‌ریزی برای رفع آن شروع می‌شود.
با  استرس چه کنیم؟
شناسایی عامل استرس: در طول روز بر وضعیت ذهنی خود نظارت داشته باشید. اگر احساس استرس می‌کنید، علت، افکار و وضعیت روحی خود را بنویسید. وقتی فهمیدید چه چیزی شما را می‌آزارد، برنامه‌ای برای رسیدگی به آن تدوین کنید. این ممکن است به این معنا باشد که انتظارات معقول‌تری از خود و دیگران داشته باشید یا برای مسئولیت‌های خانگی، تکالیف شغلی یا سایر وظایف کمک بخواهید. تمام تعهدات خود را فهرست کنید، اولویت‌های خود را ارزیابی و سپس هر کاری را که ضروری نیست، حذف کنید.
ایجاد روابط قوی: روابط ممکن است منبع استرس باشد. تحقیقات نشان داده واکنش‌های منفی و خصمانه در برابر همسرتان باعث تغییرات فوری در هورمون‌های حساس به استرس می‌شود. اما روابط همچنین ممکن است به‌عنوان محافظ در برابر استرس هم عمل کند. با اعضای خانواده یا دوستان نزدیک تماس بگیرید و به آنها بگویید که روزهای سختی را سپری می‌کنید. آنها ممکن است بتوانند کمک عملی و پشتیبانی، ایده‌های مفید یا فقط دیدگاهی تازه ارائه دهند. همزمان شروع کنید به مقابله با هر چیزی که باعث استرس شماست.
انجام فعالیت بدنی: ورزش تولید هورمون اندورفین (از هیپوتالاموس ترشح می‌شود و حس شادی و سرزندگی در بدن ایجاد می‌کند) را افزایش می‌دهد. این تقویت‌کننده طبیعی خلق‌وخوی شماست. به پیاده‌روی روزانه یا سایر ورزش‌ها متعهد شوید. قدمی کوچک که تغییری بزرگ در کاهش سطح استرس ایجاد کند.
استراحت دادن به ذهن: برای اینکه مطمئن شوید هفت یا هشت ساعتی را که توصیه شده، می‌خوابید، مصرف کافئین را کاهش دهید، عوامل حواس‌پرتی مانند تلویزیون یا رایانه را از اتاق خواب خود حذف کنید و هر شب در ساعتی مشخص به رختخواب بروید. تحقیقات نشان می‌دهد فعالیت‌هایی مانند یوگا و تمرین‌های تمدد اعصاب نه تنها به کاهش استرس کمک می‌کند، بلکه عملکرد سیستم ایمنی را نیز تقویت می‌کند.
کمک گرفتن از اهل فن: اگر همچنان متاثر از استرس هستید، با روانشناس یا سایر متخصصان بهداشت روان دارای مجوز، مشورت کنید. آنها می‌توانند شما را در یادگیری نحوه مدیریت موثر استرس یاری دهند وکمک کنند تا موقعیت‌ها یا رفتارهایی را که به استرس مزمن‌تان دامن می‌زند، شناسایی و برای تغییر آنها برنامه‌ریزی و اقدام کنید.

منبع: واشینگتن‌پست

كلیدواژه‌های مطلب: برای این مطلب كلیدواژه‌ای تعریف نشده.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تازه‌ترين مطالب اين بخش
  عشق

عشق، میان آن کس که دوست دارد و آن کس که موضوع عشق است تفاوت نمی‌گذارد.

  واقع‌گرایی احمد محمود

از «همسایه‌ها» تا «مدار صفر درجه»، سیری تکاملی در آثار محمود دیده می‌شود و اگر در «همسایه‌ها» به قول خودش بیشتر براساس غریزه به نوشتن پرداخته، در «مدار صفر درجه» روایت براساس شناخت داستان پیش رفته است.

  از همزبانی تا همدلی

ما همچنان بیش از هر چیز درگیر مناسبات و درگیری‌های‌مان با غرب و در غرب هستیم و خیلی متوجه آنچه در شرق کشورمان می‌گذرد، نیستیم.

  سفری برای کشف مجدد

نقد و بررسی رمان «زندگی غیرممکن» اثر مت هیگ