انجمن جامعه‌شناسی ایران: تاریخ بشریت و جهان هستی مملو است از قتل، کشتار و خونریزی‌های است که همواره باعث بدبختی ملت‌ها شده است.
موارد زیر مسایلی‌اند که اگر کشورها و رهبران جهان اراده قاطع سیاسی جهت تطبیق این موارد داشته باشند، بدون شک جهان ما به یک جهان سراسر صلح و همزیستی مسالمت‌آمیز مبدل خواهد شد.
۱. صلح پایدار جهانی بدون تامین عدالت و عدالت بدون صلح پایدار جهانی قابل تحقق نیست. تا وقتی که عدالت تامین نشود کشورها و دولت‌ها به هیچ صورت به صلح پایدار جهانی دست نخواهد یافت.
۲. از بین بردن نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی.
فقر و تنگدستی از موارد دیگر است که همواره تهدید و خطر جدی برای صلح بوده است بنابر این نمی‌توان توقع داشت از فقیری که نان برای خوردن ندارد با غنی‌ای که همه‌چیز دارد صلح کند و در کنار هم زندگی با صلح داشته باشند.
۳. کثرت‌گرایی اجتماعی در تمام بخش‌ها اعم از کثرت‌گرایی فکری، کثرت‌گرایی دینی، کثرت‌گرایی آزادی و …
تا وقتی کثرت‌گرایی اجتماعی به رسمیت شناخته نشود صلح پایدار قابل تحقق نیست.
کثرت‌گرایی به این معنی که تمام افراد جامعه بشری به طور برابر حق مشارکت سیاسی داشته باشند و در تصمیم‌گیری و تعیین سرنوشتشان سهم برابر داشته باشند.
۴. حضور عملی زنان در تمام عرصه‌ها در کنار مردان
باید قبول کنیم که زنان نیم از پیکر جامعه بشری هستند و به خاطر صلح پایدار نقش و سهم زنان مد نظر گرفته شود.
زنان باید در تمام بخش‌ها از حقوق حقه‌شان برخوردار باشند تا ما به صلح واقعی دست بیابیم.
۵. تامین حقوق اقلیت‌ها. حقوق اقلیت‌ها در هر جامعه باید تامین شود و به نظراتشان احترام گذاشته و گرنه واکنش اقلیت‌ها را در پی خواهد داشت و در نتیجه صلح با خطر مواجه خواهد شد.
۶. آموزش و تحصیل بر مبنی ارزش‌های والای انسانی، مورد اساسی در تامین صلح پایدار جهانی است.
بسیاری از کارگزاران و تصمیم‌گیرندگان به علت ناآشنایی با متغیرهای گوناگون مسائل رفتاری، با ساده‌انگاری راه‌حل‌هایی پیشنهاد می‌کنند که البته مبتنی با دیدگاه علمی نیست.
در این مقاله برخی از تأثیرگذارترین کتاب‌های برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات را بررسی می‌شود که بر موضوعات متنوعی تمرکز کرده‌اند و در سبک‌های نوآورانه‌ای نوشته شده‌اند.
افسوس که گاه نقدها و پاسخ نقدها بیشتر برای مطالعۀ موردی بی‌اخلاقی، بی‌ادبی و مغالطه به کار می‌آیند تا برای کشف حقیقت.
توصیه‌های جان هایدر برای تربیت رهبران مقتدر و عاقل
نگاهی به ترجمه‌ی جدید «غرور و تعصب»
