پرویز شاپور (۵ خرداد ۱۳۰۲ – ۱۵ مرداد ۱۳۷۸) نویسنده ایرانی بود. شهرت او به دلیل نگارش «کاریکلماتور»، نوشتههای کوتاه (اغلب تکخطی)، است که سبکی شاعرانه و طنزآمیز دارند. او علاوه بر آفرینش «کاریکلماتور»، در طراحی سیاهقلم نیز فعالیت داشت. او فعالیتش را در دههٔ ۳۰ زندگی آغاز کرد و در ۴۶ سال بعدی آثار کمحجم ولی پرمحتوایی برجای گذاشت. آثارش در ۱۲ جلد منتشر شدهاند.
کاریکلماتور
کاریکلماتور کلمهای ترکیب یافته از کاریکاتور و کلمه است که شاملو این نام را برای اولین بار بر برخی از نوشتههای پرویز شاپور نهاد. تولد کاریکلماتور در ۲۱ خرداد ۱۳۴۶ در نشریه خوشه به سردبیری احمد شاملو بود.
نمونههایی از کاریکلماتورهای پرویز شاپور
به مناسبت زادروز پرویز شاپور مقالهای با عنوان «تحلیل مقایسهای کاریکلماتورهای پرویز شاپور با تنی چند از کاریکلماتورنویسان» نوشتهی لیلا درویشعلیپور آستانه و علی صفایی که در نشریهی دانشکدهی ادبیات دانشگاه تبریز منتشر شده، در پی میآید:
نقد هایدگر از علم و تکنولوژی یک نقد سطحی و مبتنی بر مسائل روزمره نیست بلکه از دل یک دیدگاه عمیق فلسفی برخاسته است؛ دیدگاهی که میخواهد چشمانداز متفاوتی از «هستی» را پیش روی انسان باز کند.
سایه سنگین فراموشی بر آرامگاه پورداوود
یکی از دلایلی که نویسندگان قانون اساسی ایران را به قانوناساسی بلژیک متمایل کرد، پیوندهای تجاری و سیاسیای بود که برخی از نخبگان مشروطهخواه ایرانی را با دولت بلژیک نردیک کرده بود.
روز درگذشت محمدحسین بهجت تبریزی روز شعر و ادب فارسی نامیده میشود.
به مناسبت سالروز درگذشت محمد محمدعلی