او از شاخص‌ترین روشنفکران ایرانی بود که دهه‌ها در زمینه‌های مختلفی چون کارگردانی، عکاسی، نویسندگی، روزنامه‌نگاری و مترجمی به فعالیت پرداخت و در اغلب این حوزه‌ها آثاری درخشان و ماندگار از خود به جا گذاشته است.
ابراهیم گلستان ۲۶ مهر ۱۳۰۱ در شیراز متولد شد. او نوه‌ی آیت‌الله سید محمد شریف تقوی شیرازی و نخستین فرزند سید محمدتقی گلستان، روزنامه‌نگارِ شیرازیِ صاحبِ روزنامهٔ گلستان، بود که نمایندگی فارس را در مجلس مؤسسان ۱۳۰۴ که سلطنت را از قاجار به پهلوی منتقل کرد برعهده داشت.
آثار مکتوب وی سبکی خاصی دارد و بسیاری سبک نویسندگی وی را تأثیر پذیرفته از داستان‌های کوتاه ارنست همینگوی می‌دانند گرچه او تأثیرپذیری از هیچ نویسنده‌ای را نمی‌پذیرد. همچنین وی از زمرهٔ نخستین نویسندگان معاصر ایرانی معرفی می‌شود که برای زبان داستانی و استفاده از نثر آهنگین در قالب‌های داستانی نوین، اهمیت قائل شد و به آن پرداخت. از این جهت نقش او در سیر پیشرفت داستان معاصر فارسی قابل توجه‌است. از دیگر ویژگی‌های داستان‌نویسی گلستان، خلق مجموعه داستان‌های به هم مرتبط است. در حالی که چنین سبکی در غرب سابقه طولانی‌تری دارد، این نوع داستان‌نویسی در ایران با گلستان آغاز می‌شود اما نکته مهم در این نوع آثار گلستان، خلق نوعی جدید از داستان‌نویسی است که در ادبیات کلاسیک ایران، مانند منطق الطیر، ریشه دارد. این نوع داستان‌ها نه براساس درون‌مایه یا شخصیت‌های داستانی، بلکه براساس ساختارهای مشابه به یکدیگر مرتبط می‌شوند.
گلستان سه‌شنبه ۲۲ اوت در منزل مسکونی‌اش در بریتانیا درگذشت. مراسم خاکسپاری او به طور خصوصی برگزار خواهد شد.
بنا به وصیت زنده‌یاد حمیدی، پیکر او برای تشییع و خاکسپاری به بوشهر منتقل خواهد شد.
هوشنگ مرادی کرمانی، قصه‌گوی محبوب کودکان و نوجوانان ایران، اینک پس از سال‌ها خلق داستان‌هایی که قلب‌ها را لرزاند و لب‌ها را به خنده واداشت، قلم را به زمین گذاشته است.
گزارش مراسم «نوروز در میراث شاهنامه»
مترجم رمان «هم‌نوایی در پاییز» برگزیده‌ی این دوره شد.
روایت محمدرضا بهشتی از کلاس‌های درس استاد مجتهدی
