سعدی شاعر بزرگ ایران‌زمین، منادی صلح و عشق و دوستی و شاعری است ماندگار در ذهن و زبان ایرانیان و جهانیان. رمز و راز شکوه و ماندگاری آثار سعدی همچون دیگر شاعران کلاسیک جهان رویکرد انسان‌گرایانه و خداجویانه به ارزش‌های مشترک فرهنگ جهانی همچون عشق، دوستی، صلح، احترام به یکدگر، حکمرانی عاقل و عادل، شادی و نشاط و مرگ و زندگی است. او اصل ساده‌نویسی را که یکی از ارکان رمان عصر تجدد بود، در نثر خویش به‌کار گرفت و ایجاز را که یکی دیگر از این ارکان بود، به یکی از بارزترین ویژگی‌های سبک روایی خود تبدیل کرد. با توجه به همین ویژگی‌ها مرکز سعدی‌شناسی و مرکز فرهنگی شهر کتاب در بخش علمی یادروز سعدی به نسبت میان سعدی و داستان‌نویسی امروز ایران خواهند پرداخت و در نشست‌های علمی مجازی و حضوری این مراسم در شیراز و تهران داستان‌نویسان معاصر ایران بر خوان سعدی خواهند نشست و از این نسبت سخن خواهند گفت. موضوعات و سخنرانان این نشست به شرح ذیل است:
« حکایات سعدی و مفهوم داستان مدرن»/ مصطفی مستور؛ « روایت در حکایات سعدی»/ ابوتراب خسروی؛ «عنصر مکان در حکایات سعدی»/محمد کشاورز؛ «بازآفرینی حکایت‌های سعدی؛ دوختن لباس نو از پارچه‌های قدیمی»/ فرهاد حسن‌زاده؛ «زاویه دید در حکایات سعدی»/ اکبر صحرایی؛ «گلستان سعدی و من»/ امین فقیری؛ «سعدی و گشایش مرزهای زبانی»/ مرجان فولادوند؛ «شگردهایی برای معشوق زمینی»/ احمد اکبرپور و «تصویر سعدی در کلام سعدی»/ مجید قیصری.
همچنین استادان سعدی‌پژوه در بخش تخصصی اندیشه و آثار سعدی به موضوع‌های مختلف خواهند پرداخت و دکتر اصغر دادبه درباره ی «حد همین است سخندانی و زیبایی را»، دکتر حسین معصومی همدانی درباره‌ی «سخن سعدی»، دکتر فرح نیازکار درباره‌ی «سعدی و گستره صلح»، دکتر جواد دهقانیان درباره‌ی «سعدی شیرازی و حاجی بابای اصفهانی» و دکتر امین‌رضا نوشین درباره‌ی «مجازات به احترام عدالت؛ مقایسه سعدی و کنفوسیوس» سخنرانی خواهند کرد.
این همایش روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه پنجم و ششم اردیبهشت ساعت ۱۶ در مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ی سوم برگزار خواهد شد. علاقه‌مندان می‌توانند این برنامه را ازصفحه‌ی اینستاگرام مرکز فرهنگی شهرکتاب به نشانی ketabofarhangبه صورت هم‌زمان پیگیری کنند.
سیندخت حمیدیان درگذشت.
برگزیده‌ی ششمین دوره‌ی جایزه‌ی دکتر مجتبایی درگذشت.
رمان مشهور «دراکولا» اثری بود که پس از انتشارش در آخرین سال‌های قرن نوزدهم، به آغازی برای ژانر ادبیات «خون‌آشامی» تبدیل شد.
این سخنان مخالف صریح آموزه‌های اسلامی در زمینه صلح، همزیستی انسانی و همبستگی بشری است.
بدون تمرین نقد صحیح، زندگی بر همه تلخ می‌شود.
