هم‌میهن: جلال متینی، استاد برجسته دانشگاه، محقق نام‌آور، شاهنامه‌شناس و مصحح متون کهن فارسی، در سن ۹۶ سالگی و دور از وطن دیده بر جهان فروبست. او سی‌ام دی‌ماه درگذشت اما خبر آن دیروز اعلام شد. متینی متولد ۱۳۰۷ تهران، فرزند خانواده‌ای فرهنگی و شیفته ادب، از دانش‌آموختگان دارالفنون و دانشگاه تهران بود که تدریس را نه‌تنها یک شغل، بلکه رسالتی فرهنگی می‌دانست.
او علاوه بر تدریس ادبیات و تاریخ در مدارس و دانشگاه‌های مختلف، طی سال‌های ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۶ ریاست دانشگاه فردوسی مشهد را برعهده داشت. متینی سال‌ها به‌عنوان مدیر مجلات «ایران‌نامه» و «ایران‌شناسی» خدمتی بی‌بدیل به فرهنگ و ادب ایران کرد. شاگردی استادانی چون ملک‌الشعرای بهار، بدیع‌الزمان فروزانفر و ذبیح‌الله صفا، جلال متینی را به چهره‌ای ممتاز در حوزه ادبیات حماسی و نثر کهن فارسی تبدیل کرد. او با تصحیح متون ارزشمندی مانند «دیوان امیر معزی»، «تاریخ سیستان»، «تاریخ بیهق»، «تاریخ جهانگشای جوینی» و تدوین صدها پژوهش و مقاله در تاریخ، فرهنگ و سبک‌شناسی، میراثی ماندگار از خود به‌جای گذاشت.
هوشنگ مرادی کرمانی، قصه‌گوی محبوب کودکان و نوجوانان ایران، اینک پس از سال‌ها خلق داستان‌هایی که قلب‌ها را لرزاند و لب‌ها را به خنده واداشت، قلم را به زمین گذاشته است.
گزارش مراسم «نوروز در میراث شاهنامه»
مترجم رمان «هم‌نوایی در پاییز» برگزیده‌ی این دوره شد.
روایت محمدرضا بهشتی از کلاس‌های درس استاد مجتهدی
جلال متینی درگذشت.
