img
img
img
img
img

«گم‌گشته در اندیشه» منتشر شد

صبا: کتاب «گم گشته در اندیشه» نوشته زینا هیتز و ترجمه پرستو مهدی قلیخان از سوی نشر نیماژ منتشر شد.

چیزی درون ما وجود دارد که یادگیری را برای خودش می‌خواهد، حتی اگه جرقه‌ی اهداف آن کوچک‌تر باشد. اما احتمال استفاده از ریاضیات یا علوم یا ادبیات با هدف پول، نمره، عشق یا قتل، زندگی متفکرانه را تعریف نمی‌کند. خواندن، محاسبه یا یادگیری با روحیه‌ای متفکر، امری حیاتی و مهم است. تمرکز بر این موضوعات ضروری نیست. آدمی می‌تواند درحین فعالیت‌های مختلف یاد بگیرد و از یادگیری لذت ببرد. آیا لازم است به انگیزه‌ای که ما را هدایت می‌کند و روحیه‌ی متفکر، به چشم چیزی بیشتر از موضوعات معمول نگاه کنیم؟ شاید بهتر است بگوییم عشق به یادگیری می‌تواند در هر فعالیتی، از جمله کارهای روزانه، تماشای مسابقات ورزشی، بیرون بردن زباله و خواندن اخبار زرد وجود داشته باشد، به شرط آنکه به صورت متفکرانه انجام شود و فرد از یادگیری لذت ببرد.

درباره‌ نویسنده:

زینا هیتز معلم کالج سنت جان و نویسنده کتاب گم گشته در اندیشه است. او قبل از تدریس فلسفه در دانشگاه مک گیل، دانشگاه آبرن و UMBC در کالج سنت جان، دانشگاه کمبریج، دانشگاه شیکاگو و پرینستون تحصیل کرد. او سه سال زندگی و کار را در حواری خانه مدونا گذراند و در برنامه های زندان و سایر دانشجویان غیر سنتی تدریس کرده است.

برشی از کتاب:

سنت آگوستین، نظریه‌پرداز و فیلسوف، درباره‌ی گریز شخص خردمند در حریم خصوصی و عبور از امر زودگذر به امر پاینده و دائمی می‌نویسد:

«پس وقتی می‌کوشیم عاقل باشیم، چه می‌کنیم؟ آیا با تمام قوا تلاش نمی‌کنیم روحمان را جمع کنیم، جای پایمان را محکم کنیم تا دیگر به کالاهای خصوصی وابسته نباشیم که مقید به امور زودگذر است، در عوض، وابستگی به زمان‌ها و مکان‌‌ها را کنار بزنیم و آنچه را که همیشه یکسان است درک کنیم؟»

كلیدواژه‌های مطلب:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تازه‌ترين مطالب اين بخش
  داستانی تاریخی از بهشتی گُم‌شده

در نثر هاردینگ، قدرت داستان نه‌تنها در روایت است، بلکه در دقتی است که او در توصیف لحظات ریز و انسانی زندگی دارد.

  با دردهای خود چه می‌کنیم؟

کتابی برای اهلی کردن رنج‌ها

  وقتی مادری زیر سؤال می‌رود

بزرگ‌ترین نقطه قوت این کتاب، صداقت بی‌پرده و شجاعت نویسنده در بیان احساسات و تجربیات دشواری است که اغلب در گفت‌وگوهای مربوط به مادری نادیده گرفته می‌شوند.

  توده‌ای‌ها کافکا نمی‌خواندند…

گفت‌وگوهای غیررسمی و صمیمی اغلب فرصت بازخوانی تاریخ‌اند و زاویه‌های دیگری از تاریخ را نشان می‌دهند که در روایت‌های رسمی کمتر دیده می‌شود.

  جایی برای از خود رانده شدن

«بیگانگی از خود» شایدمحوری‌ترین مؤلفه‌ا است که در آثار توماس برنهارد به چشم‌ می‌خورد.