img
img
img
img
img

مقدمه‌ای بر روانکاوی کودکان

نیماژ:

آنچه در « متولد برج بابل» انتظارتان را می‌کشد:

شاید بهترین توصیف از روان‌کاوی «پراکسیس میل» باشد؛ لیکن به‌قول ژاک لاکان «در تجربه‌ی روان‌کاوی، میل در ابتدا به شکل یک مسئله یا مصیبت خود را به نمایش می‌گذارد. میل ادراک حسی ما از ابژه را متأثر می‌سازد و تحریف می‌کند… میل نفی می‌کند، می‌آشوبد و سازمان‌دهی را مختل می‌کند، بی‌ارزش می‌سازد و در یک کلام تحلیلش می‌برد و این نابود‌کردن گاه حتی سوژه‌ای را نیز شامل می‌شود که این ابژه را ادراک می‌کند». با یاری پروفسورِ میل، لقبی که دانشجویان ژیل دلوز به او داده بودند، می‌توان همین سویه‌های هولناک و طغیان‌گر و سرگیجه‌آور میل را جست و از کلینیک تا خیابان، و از هنر تا سیاست، حضور همین میل، به‌عنوان عامل مجهول، را دید که در کار خلق امر نو است. و همه‌ی این‌ها را باید مقاومتی در برابر انواع تکنیک‌های نظارت سیاست زیست‌شناختی دانست، مقاومت در برابر دستگاه معرفی‌ای که توان تحمل هیچ‌گونه امر منفی و ندانستنی را ندارد/غ حال آن که هر تغییری، هر خلقی از جایی آغاز می‌شود که انتظارش نمی‌رود، حتی از سوی سوژه‌ای که درگیر در چنین فرایندی است.

درباره‌ی نویسنده:

شهریار وقفی‌پور (زادهٔ خرداد ۱۳۵۶) شاعر، نویسنده، مترجم، منتقد ادبی و برگزیده دومین دوره جایزه شعر احمد شاملو است، همچنین او فعال در حیطه روان‌کاوی و ادبیات (نظریه و نقد، تالیف) است. او فارغ‌­التحصیل دوره­‌ی کارشناسی مهندسی مکانیک (از دانشگاه صنعتی شریف) و کارشناسی ارشد فلسفه‌ی هنر (از دانشگاه هنر) است. عضویت در هیئت داوران چندین مسابقه‌ی ادبی، از جمله جایزه‌ی منتقدان و نویسندگان مطبوعاتی، جایزه‌ ادبی احمد شاملو و جایزه‌ی ادبی والس، از فعالیت­‌های مهم اوست. کتاب اعتیاد وقفی‌­پور در جایزه‌ی کتاب سال ۱۳۸۵ «واو» به عنوان اثر شایسته‌ی تقدیر انتخاب شد و لوح سپاس به نویسندهٔ آن اعطا شد. رمان ده مرده هم یکی از سه نامزد دریافت جایزه‌ی هوشنگ گلشیری بود که در آن سال جایزهٔ رمان اول به هیچ کتابی تعلق نگرفت.

كلیدواژه‌های مطلب:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تازه‌ترين مطالب اين بخش
  داستانی تاریخی از بهشتی گُم‌شده

در نثر هاردینگ، قدرت داستان نه‌تنها در روایت است، بلکه در دقتی است که او در توصیف لحظات ریز و انسانی زندگی دارد.

  با دردهای خود چه می‌کنیم؟

کتابی برای اهلی کردن رنج‌ها

  وقتی مادری زیر سؤال می‌رود

بزرگ‌ترین نقطه قوت این کتاب، صداقت بی‌پرده و شجاعت نویسنده در بیان احساسات و تجربیات دشواری است که اغلب در گفت‌وگوهای مربوط به مادری نادیده گرفته می‌شوند.

  توده‌ای‌ها کافکا نمی‌خواندند…

گفت‌وگوهای غیررسمی و صمیمی اغلب فرصت بازخوانی تاریخ‌اند و زاویه‌های دیگری از تاریخ را نشان می‌دهند که در روایت‌های رسمی کمتر دیده می‌شود.

  جایی برای از خود رانده شدن

«بیگانگی از خود» شایدمحوری‌ترین مؤلفه‌ا است که در آثار توماس برنهارد به چشم‌ می‌خورد.