img
img
img
img
img

تجربه‌ای به نام نویسندگی

نیلوفر شهسواریان

نگاهی به کتاب «باز هم سوالی دارید؟»

وینش: در باز هم سوالی دارید؟نویسنده از نحوهٔ نوشتن داستان گفته است، اینکه چطوری سوژه به ذهنش می‌رسد، موضوع‌ها را چگونه پر و بال می‌دهد و شخصیت‌ها در مقابل گره‌های داستانی چه‌کار باید بکنند. او به سراغ بچه‌ها می‌رود و سوال‌های ساده و مهمی مطرح می‌کند که برایشان ممکن است پیش بیاید، مثل این‌که داستان چگونه شکل می‌گیرد؟

نویسنده در جایگاه خودش با مخاطب حرف می‌زند و او را به فضاهای فانتزی می‌برد. غول جوان خجالتی یک داستان است که نویسنده همراه با تصویرگری‌ها روایت می‌کند. غول جوان برای درخت‌ها داستان می‌خواند و با این کار کمک می‌کند درخت‌ها رشد کنند. یک دفعه یک حیوان تیغ تیغی و وحشتناک را می‌بیند که توی جنگل می‌دود و دندان‌هایش را به هم می‌ساید. این جانور رودخانه و قورباغه‌ها را یک نفس می‌بلعد. نویسنده داستان را در این‌جا متوقف می‌کند و از مخاطب سوال‌هایی می‌کند، اینکه شخصیت‌ها جذاب هستند یا نه؟

نه می‌توان گفت این کتاب، یک کتاب داستان است و نه می‌توان گفت داستان نیست! کودک با جلو رفتن سوال‌ها و پاسخ دادن به برخی از آن‌ها، با نویسنده همراه می‌شود و این خود می‌تواند یک داستان باشد. کودک در اینجا یک مخاطب فعال است که در ذهنش به سوال‌های نویسنده فکر می‌کند و برای پیدا کردن آن فکر می‌کند. اصلی‌ترین مفهومی که در این کتاب مطرح می‌شود آموزش داستان‌نویسی نیست، مهم‌تر از آن تقویت روحیهٔ جست‌وجوگری و کنجکاوی در مورد اتفاقاتی است که در جهان واقعی و همین‌طور در جهان ذهنی انسان‌ها می‌افتد.

در باز هم سوالی دارید؟ بدون آنکه نویسنده پشت داستان پنهان باشد، خودش را مستقیما نشان می‌دهد و این اتفاقی است که باعث می‌شود مخاطب در داستان به اصطلاح غرق نشود و بار آموزشی این کتاب بیشتر به چشم می‌آید. این کتاب به مخاطبان خود این جسارت را می‌دهد تا از نوشتن نترسند و قلم به دست بگیرند و بنویسند. شاید اگر بخواهیم کارگاه‌ها و کلاس‌های داستان‌نویسی را با این کتاب مقایسه کنیم، باز هم سوالی دارید؟ مختصر و مفید و در کوتاه‌ترین زمان ممکن، آن‌چه باید کودکان به صورت کلی برای نوشتن داستان بدانند را منتقل می‌کند و به آن‌ها انگیزه می‌دهد، با این تفاوت که جزئیات لازم را ندارد و مثل یک مقدمهٔ مفید برای شروع مهارت نوشتن است. کودکان یاد می‌گیرند که فقط دیگران نیستند که می‌توانند بنویسند و تصویرگری کنند، بلکه هرکسی که ذوق و اشتیاق برای این کار داشته باشد، حداقل می‌تواند امتحان کند و علاقه‌اش را پیدا کند و از تجربه کردن نترسد.

شخصیت‌های کودک کتاب اسم ندارند و به شکل تصویری در بخش‌های مختلف و همین‌طور روی جلد حضور دارند، می‌توان گفت آن‌ها نمایندهٔ همهٔ مخاطبانی هستند که این کتاب را مطالعه می‌کنند. تصویرگری‌ها در بخش‌هایی که سوال‌ها مطرح می‌شود شلوغ‌تر می‌شوند و این اتفاق حس سردرگمی و تلاش برای پیدا کردن جواب را به مخاطب منتقل می‌کند. در پایان نویسنده سعی کرده تا به سوال‌ها جواب روشنی دهد تا کودکان گیج و سردرگم نباشند. در پایان کتاب دو صفحه گفت‌وگوی طنز با نویسنده همراه با سوال‌های کوتاه چاپ شده است، البته مشخص نیست خود نویسنده سوال و جواب‌ها را مطرح کرده و یا کسی دیگر با او گفت‌وگو کرده است.

نام کتاب شاید چندان برای مخاطب کودک جذاب نباشد و اولین بار که اسم را می‌بیند فکر کند این داستان در فضای خشک کلاس می‌گذرد و قرار است یک کتاب آموزشی باشد، در حالی که بار سرگرمی کتاب بیشتر از بار آموزشی آن است.

ترجمهٔ کتاب روان است. در هر صفحه تصاویر و متن طوری قرار گرفته است که مخاطب را برای ورق زدن کتاب مشتاق می‌کند. از مزایای دیگر این کتاب رعایت حق کپی‌رایت است.

كلیدواژه‌های مطلب:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تازه‌ترين مطالب اين بخش
  نجات‌بخشی «امر زنانه» به بیان هنر

اثری، حاصل سال‌ها فکر و مطالعه، و پاسخی عمیق و بنیادی به پرسش‌های پیرامون ماهیت، نقش و جایگاه زن در روند ساختن هویت و حقیقت انسانی.

  پیوند میان واقعیت و خیال

«سرزمین زیکولا» قانونی سخت و منصفانه دارد.

  جنون به مثابه تجربه‌ای انسانی

آیا می‌توان جنون را نه به عنوان بیماری، بلکه به عنوان شیوه‌ای برای مواجهه با دردهای وجودی تفسیر کرد؟

  پُلی میان روان‌شناسی و جامعه‌شناسی

بوکاک استدلال می‌کند که روان‌کاوی فروید می‌تواند به‌عنوان لنزی برای تحلیل انتقادی جامعه‌ی مدرن به کار رود.

  ضرورت روایات مستند غیرحکومتی

محتوای رمان، انسجامی مثال‌زدنی دارد و حجم عظیم جزئیات دقیق تاریخی، علمی و فرهنگی خواننده را به شگفت وامی‌دارد.