ایلنا: کتاب «زنده بگور» نوشته ژان دومینیک بُبی (زاده‌ی ۲۳ آوریل ۱۹۵۲ – درگذشته ۹ مارس ۱۹۹۷) با ترجمه هوشنگ سعادت در۷۰۰ نسخه به همت نشر فرزان روز با قیمت ۸۰ هزار تومان منتشر و روانه بازارشده است.
نویسنده کتاب، دومینیک بُبی روزنامه‌نگار فرانسوی و سردبیر پیشین مجله ال بود. وی به کما رفت و پس از هوشیاری دچار سندروم لاکد این یا بستگی شد. پیکر مردی که بیش ۴۳ سال بیشتر نداشت، تبدیل به گور تیره و راکدی شد که یک ذهن روشن و سیال در آن به دام افتاده است. او در نهایت توانست با حرکت چشم با اطرافیانش ارتباط بگیرد و این کتاب نیز با ۲۰۰۰۰۰ بار چشم زدن او به تقریر درآمده است.
بوبی تجربیات خود را از این ماجرا را به کمک پلک زدن به رشته تحریر درآورد و جالب آنجاست که با سرنوشت کنار آمده و جانب طنز را در این نوشتار گرفته و از برنامه‌های آینده با خوش بینی درک ناپذیری صحبت می‌کند. او از درد و بلا پلکانی ساخته که از فراز آن با دیدی خردمندانه به حیات بشر بیاندیشد تا چگونه از زندگی، این ودیعه گرانقدر و این یگانه غنیمتی که از هستی نصیب برده‌ایم خردمندانه بهره‌مند شویم.
هرچند او در این کتاب با روشنگری و روشن اندیشی و امید به آینده حرف‌هایش را زده است اما در نهایت در ۴۴ سالگی و یک ماه بعد از انتشار کتابش در فرانسه در گذشت.
در نثر هاردینگ، قدرت داستان نه‌تنها در روایت است، بلکه در دقتی است که او در توصیف لحظات ریز و انسانی زندگی دارد.
کتابی برای اهلی کردن رنج‌ها
بزرگ‌ترین نقطه قوت این کتاب، صداقت بی‌پرده و شجاعت نویسنده در بیان احساسات و تجربیات دشواری است که اغلب در گفت‌وگوهای مربوط به مادری نادیده گرفته می‌شوند.
گفت‌وگوهای غیررسمی و صمیمی اغلب فرصت بازخوانی تاریخ‌اند و زاویه‌های دیگری از تاریخ را نشان می‌دهند که در روایت‌های رسمی کمتر دیده می‌شود.
«بیگانگی از خود» شایدمحوری‌ترین مؤلفه‌ا است که در آثار توماس برنهارد به چشم می‌خورد.
