آوانگارد: همه ما احساسات مختلفی را تجربه می‌کنیم. غم، شادی، تعجب، عصبانیت و… و بهترین زمان آموزش این احساسات به فرزندانمان، زمان خردسالی است. اگر به دنبال کتاب مناسبی برای این دست آموزش‌ها می‌گردید قیافه‌های بامزه را فراموش نکنید. مخصوصا اینکه قبل از بستن کتاب فرزند شما ناگهان قرار است با چهره خودش روبرو شود و در کاغذی آلومینیومی که آینه مانند است تمام احساساتی را که در کتاب آموخته است تکرار کند.
این کتاب داستان بسیار ساده‌ای دارد. پسر کوچک داستان ما به سگش مشغول فوتبال بازی است که ناگهان خرس توپ او را می‌گیرد. از این لحظه به بعد است که داستان شکل می‌گیرد و قهرمان کتاب احساسات مختلفی را تجربه می‌کند که در قالب تصویر به ما نشان داده می‌شود. ترس، تعجب، عصبانیت، بدجنسی، نگرانی و شادی چیزهایی است که فرزند ما در این کتاب تجربه می‌کند.
نیکولا اسمی با تصویرهای ساده، روشن و کودکانه به مخاطب خود نشان می‌دهد که کدام کنش سبب آن احساس ویژه شده است و این احساس چگونه در چهره شخصیت داستان بازتاب یافته است. این کتاب را می‌توان با کودکان در گروه‌های سنی گوناگون از نوزاد تا کودک پیش دبستانی خواند.
در نثر هاردینگ، قدرت داستان نه‌تنها در روایت است، بلکه در دقتی است که او در توصیف لحظات ریز و انسانی زندگی دارد.
کتابی برای اهلی کردن رنج‌ها
بزرگ‌ترین نقطه قوت این کتاب، صداقت بی‌پرده و شجاعت نویسنده در بیان احساسات و تجربیات دشواری است که اغلب در گفت‌وگوهای مربوط به مادری نادیده گرفته می‌شوند.
گفت‌وگوهای غیررسمی و صمیمی اغلب فرصت بازخوانی تاریخ‌اند و زاویه‌های دیگری از تاریخ را نشان می‌دهند که در روایت‌های رسمی کمتر دیده می‌شود.
«بیگانگی از خود» شایدمحوری‌ترین مؤلفه‌ا است که در آثار توماس برنهارد به چشم می‌خورد.
