افق: شناخت احساسها یعنی اینکه بدانیم چگونه احساس خودمان را نشان بدهیم و وقتی دیگران احساسی دارند، بتوانیم آنها را درک کنیم.
خودآگاهی دربارهی احساسها با آموزش به دست میآید. والدین و معلمان باید از کودکی به فرزندان و دانشآموزانشان یاد بدهند که چگونه احساسهایشان را بشناسند و با آن کنار بیایند. این مهارت به کودکان کمک میکند تا دیگران را هم بهتر بشناسند و بتوانند با آنها همدلی کنند.
چگونه به کودکان کمک کنیم تا احساسهایشان را بشناسند؟
کتاب دربارهی احساسها یک راهنمای کامل و جامع، آسان و کاربردی برای شناخت احساسها است که والدین و معلمان میتوانند با استفاده از آن به کودکان کمک کنند احساسهای خود را بشناسند و تکنیکهایی را برای مدیریت هیجان یاد بگیرند.
این کتاب جلد اول از مجموعهی گفتوگو کنیم است که فلیسیتی بروکز و فرانکی آلِن نوشتهاند و مَر فِرِرو تصویرگری کرده و کتابهای فندق (واحد کودک و نوجوان نشر افق) با ترجمهی رها مقدم چاپ کرده است.
دربارهی احساسها برای کمک به کودکان طراحی شده تا بتوانند احساسات مختلف را بشناسند، درک کنند و تشخیص بدهند. بتوانند دربارهی احساسهایشان صحبت کنند و با روشهایی مفید و کاربردی آنها را مدیریت کنند. این کتاب به والدین و مربیان کمک میکند تا برای علاقهمند کردن کودکان به تمرین این مهارتها از ایدهها و روشهای گوناگون استفاده کنند.
چرا آموزش شناخت احساسها به کودکان مهم است؟
وقتی کودک با کسی دوست میشود که به او احساس ناکافی بودن میدهد، میتواند تصمیم بگیرد که از این رابطه دوری کند.
وقتی کودک احساسهای خودش و دیگران را بشناسد، میتواند در موقعیتهای متفاوت واکنش مناسب نشان بدهد و به اطرافیانش هم کمک کند تا رفتار درستی داشته باشند.
احساسها بر عملکرد ما تاثیر میگذارند. کودکی را تصور کنید که از قلدرهای مدرسه میترسد، او کمکم منزوی میشود. حتی ممکن است دچار افت تحصیلی شود و اگر نتواند علت مشکل را پیدا کند، نسبت به خودش و توانمندیهایش تصور نادرستی پیدا خواهد کرد.
در نثر هاردینگ، قدرت داستان نهتنها در روایت است، بلکه در دقتی است که او در توصیف لحظات ریز و انسانی زندگی دارد.
کتابی برای اهلی کردن رنجها
بزرگترین نقطه قوت این کتاب، صداقت بیپرده و شجاعت نویسنده در بیان احساسات و تجربیات دشواری است که اغلب در گفتوگوهای مربوط به مادری نادیده گرفته میشوند.
گفتوگوهای غیررسمی و صمیمی اغلب فرصت بازخوانی تاریخاند و زاویههای دیگری از تاریخ را نشان میدهند که در روایتهای رسمی کمتر دیده میشود.
«بیگانگی از خود» شایدمحوریترین مؤلفها است که در آثار توماس برنهارد به چشم میخورد.