اعتماد: چهارشنبه ۳۱ خرداد ۱۴۰۲، مراد ثقفی، صاحب امتیاز و مدیر مسوول مجله «گفتگو» در یک پست اینستاگرامی اعلام کرد که این نشریه دیگر منتشر نخواهد شد. گفتگو فصلنامه‌ای فرهنگی و اجتماعی بود که در سال ۱۳۷۲ توسط رضا ثقفی پایه‌گذاری شده بود و طی ۳۰ سال، ۹۶ شماره از آن منتشر شد، یعنی به‌طور متوسط سالی ۳ شماره. پس از درگذشت موسس این نشریه، پسرش مراد، سکاندار آن شد. مراد ثقفی در جامعه روشنفکری ایران نامی آشناست. او از خانواده‌ای متمول و متنفذ بر آمده. عمه‌اش، خانم خدیجه ثقفی، همسر بنیانگذار جمهوری اسلامی است. خودش در جوانی پس از تحصیل در رشته برق و الکترونیک در سوییس، به علوم انسانی روی آورد و در مدرسه عالی مطالعات علوم اجتماعی تحصیل کرد. مراد ثقفی همچنین از سال ۱۳۷۴ نشر و پژوهش شیرازه کتاب را راه‌اندازی کرد، انتشاراتی با هدف «تهیه و ترجمه و گردآوری و چاپ و انتشار کتاب‌هایی در زمینه‌های مختلف فرهنگی، تاریخی، اجتماعی». این انتشارات در سال ۱۳۸۳ در پی تغییر و تحولاتی، فعالیت خود را با همکاری نشر پردیس دانش پیگیری کرد تا اینکه از سال ۱۳۹۴ بار دیگر با نام انتشارات شیرازه کتاب ما و با آرم و لوگوی اولیه شیرازه به فعالیت ادامه داد. فصلنامه گفتگو چهار سال پس از شروع کار دولت سازندگی و چهار سال پیش از دوم خرداد، یعنی آغاز دومین بهار مطبوعات در نیم قرن اخیر شروع به کار کرد. از همان ابتدا رویکرد مشخص و معینی داشت و هیچ‌گاه به لحاظ سطح مخاطبان و موضوعات دچار تلاطم و نشیب و فراز نشد. در دوران اوج مطبوعات و زمانی که کیوسک‌های مطبوعاتی پر بود از روزنامه‌ها و هفته‌نامه‌ها و ماهنامه‌های فرهنگی و سیاسی و اجتماعی با جلدهای رنگین و عکس چهره‌های معروف روی جلد، گفتگو دچار این وسوسه نشد که خط‌مشی خود را عوض کند و آرامش و وقار خود را حفظ کرد. در سخت‌ترین روزهای مطبوعات هم کماکان به انتشار خود ادامه داد و با همان دست فرمان سابق کار به روشنگری پرداخت. اما خط‌مشی و روش گفتگو چگونه بود؟ رویکرد سیاسی و اجتماعی گفتگو از شماره اول، نوعی چپ‌گرایی میانه‌رو با تاکید بر مسائل اقتصاد سیاسی و جامعه‌شناسی سیاسی و تاریخ بود، حتی در سال‌هایی که چپ‌گرایان ایرانی عمدتا گرایش‌های روشنفکری و فلسفی داشتند. حضور موثر و همراه کاوه بیات، تاریخ‌پژوه برجسته معاصر در گفتگو، در تحریریه این نشریه، وزن تاریخی این نشریه را قوت می‌بخشید. گفتگو در هر شماره یک موضوع اصلی داشت که در آن مقالات و گفتگوها و یادداشت‌ها پیرامون آن موضوع ارایه می‌شد. موضوعاتی چون ایران امروز، چپ در ایران، ایران و امریکا، مساله آذربایجان، سیاست‌های اجتماعی، دموکراسی و آشتی ملی، گفتگوی جنوب با جنوب، مطالعات زنان، بنیادها و دولت در ایران، کرد و کردستان، ورزش و سیاست، قومیت و مسائل قومی در ایران، حکومت‌مندی، دولت و دموکراسی، کارگران و دولت در ایران، تجربه خصوصی‌سازی، سیستان و بلوچستان، اقلیم کردستان عراق، جمهوری ترکیه، نفت و دموکراسی، سینما و تاریخ و…
گفتگو در هر یک از موضوعات جذاب و مهم بالا، مقالات و نوشته‌هایی خواندنی به قلم پژوهشگرانی سرشناس و درجه یک ارایه می‌کرد، محققانی چون هوشنگ شهابی، محمد مالجو، کاوه احسانی، تورج اتابکی، محمدحسین خسروپناه، کامران سپهران، فاطمه صادقی، مسعود کوهستانی نژاد، کمال اطهاری، آرنگ کشاورزیان و… امروز تقریبا همه شماره‌های گفتگو، با مقالات خواندنی و عالمانه، بدل به مراجعی قابل اطمینان و معتبر برای کار علمی در موضوع مورد بحث شده‌اند و از این حیث گفتگو با نشریه‌ای چون ارغنون قابل مقایسه است. توقف انتشار خودخواسته این فصلنامه، خلأیی بزرگ برای علاقه‌مندان به مسائل سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و تاریخی ایران محسوب می‌شود. مراد ثقفی تاکنون درباره این پایان ناراحت‌کننده توضیحی ارایه نکرده، اما علل آشکار و پنهان آن با توجه به اوضاع نابسامان و خراب نشر و گرانی کاغذ قابل حدس است. پایان گفتگو به مثابه جایی برای طرح مباحث فکری روز به زبانی عالمانه و فرهیخته، طنینی نمادین و نگران‌کننده هم دارد، اگرچه مدت‌هاست انتظار داشتن گوش شنوا توقعی بی‌جا به نظر می‌رسد. https://tasvir.yektanet.com/media/iframes/7mp/15DF/1c9z/f9bdac28fd8147069c0f538ea60cafa1.html?click_url=https%3A%2F%2Fck.yektanet.com%2Fb%2Fclick%3FVERSION%3D2%26impression%3D5SMzEfClQRGwuq6V6JxwDTmSDA3OHRyPdIRUdCWU9%252BBnhR8eHSKV7Erkg%252F4S5Ik%252BraEAMtbaUrbtXP%252BSYZRpdHYMScLrypQmzMIB0uA%252BVgBrVEDJoi3oy7eg%252B9d35i1TbGhN54FX49nx8YdahpuvXAnoBnhwKciakwk5A74h%252B%252FiFJGihgSMhIIO40ItshmV%252BUPVhJciTcNxeZHLvoXe83Zsxw1JHHiqi%252BDF2je%252FzbeAvmbt3ZChQr5IGoGZuQdpJ0wYChVxI4OERJHktq%252FJb579QGYyA8r1KA8UmG2emB3mY%252FQGlfAeroODyMYmDluhxxlXYwK2NhBiMYQV0Cu8f3Rg%252F845UHXQT34syRMic3%252FOM77vX4tRyvIefqZXRoMWOBJ5aJPqM4m1QpBb0SAp8K%252FZO4D3r0mc9L2BQpZ6Bhx56YU3YptcsNXKRMdcVClMWTHtSWemjN6clBhfgZCBQlZfXz%252Btu4ZZTg22mnQJgkLbIbkP8OAcUfxc9V5PQarU3%253Aen26qME0XApn9l%252BKR9WSSXW4XjtM%252BUvlGHJDUQjjNi%252FpVebApFXp%252BkPc0WQG3%252BMGLA1fl2fZA6weYi11rqzmJBeRdqEF7A1R1LzGcac3zsW%252BrOf48%252B3eCtnVfliUVLh8%252FnYDhG%252BupeqawZ95Hzn4SlLmDReexmiqOIrjBSLoO5E2PLdE4dpVvApf1fXKqSRYIbP%252Bk4MYrw2tDd8PGg7B2xoyyDCWkEQ1fVqq3laQpupLrn6cve4VKQLrPosd7Y4hYtTLWB559MK%252BoOr1yR9d7VTlcDX1mARrEM0euREsk%252BvGGv48OjlvqvXsoNK3xMc4qOReWbuhDi3EfQFryvmXaA%253D%253D%26redirect%3Dhttps%253A%252F%252Fmybrandstat.com%252FLandingPages%252Fuftools%252Fscrewdriver%252F%26ab%3DBannerCTRPrediction.control%252CBanner_A_A.experiment
یکی از مهم‌ترین محورهای این «جهانی شدن» اجباری، اولویت و برتری یافتن کامل اشکال زیست شهری نسبت به اشکال زیست روستایی و عشایری بود.
بهترین کتاب‌های داستایفسکی
مخاطبین کودک و نوجوان کاملاً ممکن است با قلم خود مشغول نشانه‌گذاری بر روی صفحات کتاب شوند تا پازل‌ها و معماهای پرتعداد این داستان را خودشان حل کنند.
عشق، میان آن کس که دوست دارد و آن کس که موضوع عشق است تفاوت نمی‌گذارد.
از «همسایه‌ها» تا «مدار صفر درجه»، سیری تکاملی در آثار محمود دیده می‌شود و اگر در «همسایه‌ها» به قول خودش بیشتر براساس غریزه به نوشتن پرداخته، در «مدار صفر درجه» روایت براساس شناخت داستان پیش رفته است.
