گسترش فرهنگ و مطالعات: پس از اینکه مشخص شد نسخه‌های سانسورشده‌ی کتاب‌ها و فیلم‌ها با گذشت بیش از چهار دهه از مرگ دیکتاتور ژنرال فرانکو همچنان در اسپانیا در گردش هستند، یک انجمن اسپانیایی خواستار تحقیق درباره‌ی میراث عجیب سانسور در دوران فرانکو شده است.
به گزارش گاردین، امیلیو سیلوا، رئیس انجمن بازیابی حافظه‌ی تاریخی در اسپانیا، اخیراً پس از آنکه با نسخه‌ی متفاوتی از فیلم «زندگی شگفت‌انگیزی است» محصول سال ۱۹۴۶ سینمای امریکا در تلویزیون مواجه شد، زنگ خطر را به صدا درآورد.
سیلوا می‌گوید: «من ناگهان چیزی دیدم که قبلاً ندیده بودم. این صحنه‌ای بود که در نسخه‌ای که ۱۰ بار قبلاً دیده بودم، نبود!» او به‌سرعت متوجه شد که کانال تلویزیونی اسپانیایی، که در آن اغلب فیلم را تماشا کرده بود، هنوز نسخه‌ی سانسورشده‌ای در آرشیو خود دارد. با هفت دقیقه کوتاه‌تر از نسخه‌ی اصلی. سیلوا تعجب نکرد. او می‌گوید: «در دوران فرانکو، هر چیزی که روح جمعی در آن وجود داشت، معادل طرفداری از کمونیسم تلقی می‌شد.» اما چیزی که او را شوکه کرد این بود که نسخه‌ی حذف‌شده‌ی فیلم فرانک کاپرا هنوز در اسپانیا عرضه می‌شد که نشان می‌داد سانسور دوران فرانکو هنوز در این کشور زنده است.
در طول ۳۶ سال حکومت فرانکو، قیچی سانسورِ دولت، سیستماتیک و دقیق بود و هر گونه اشاره‌ای به جنگ داخلی اسپانیا و دیکتاتوری و هر آنچه با ارزش‌های سخت‌گیرانه‌ی کاتولیکِ ترویج‌شده همسو نبود را سانسور می‌کرد. در این میان بیشترین آسیب‌ها به کتاب‌ها و فیلم‌ها وارد شد. به‌گونه‌ای که آثاری از نویسندگانی چون ارنست همینگوی و جیمز بالدوین با سانسورهایی اساسی همراه شد.
سازمان سیلوا به‌تازگی از پدرو سانچز، نخست وزیر سوسیالیست اسپانیا، خواسته به وزارت فرهنگ دستور دهد تا تحقیقاتی را با هدف تعیین میزان کامل سانسور و پس از آن، جایگزینی نسخه‌های اصلی آثار سانسورشده انجام دهد. وجود نسخه‌های سانسورشده، خلأ آشکار در گذار اسپانیا به دموکراسی را برجسته می‌کند: درحالی‌که قوانین حمایت‌کننده از سانسور لغو شده، اما هیچ نهادی موظف به توقف انتشار محتوای سانسور شده نبود.
بسیاری از چیزهایی که به‌عنوان آثار سانسورشده‌ی در گردش امروزی شناخته شده است، از سال‌ها تحقیق جوردی کورنلا-دترل، مدرس مطالعات اسپانیایی‌زبان در دانشگاه گلاسکو آمده است. کورنلا دترل می‌گوید: «ما درباره‌ی یکی از طولانی‌ترین و در عین حال نامرئی‌ترین میراث رژیم فرانکو صحبت می‌کنیم.»
او ده‌ها نمونه فهرست کرده است: بیش از ۲۰ نسخه‌ی مختلف به زبان اسپانیایی از بچه‌ی رزمری سانسور شده است. در این اثر قسمت‌هایی که مربوط به شیطان هستند حذف شده است. روزهای برمه اثر جورج اورول نیز با آنکه نسخه‌های کاملی از آن‌ها ترجمه شده، اما ترجمه‌های سانسورشده‌ی هر دو اثر همچنان در گردش‌اند. همچنین بیش از ۹۰ درصد از نسخه‌های «حقوق سربازان» ویلیام فاکنر که در کتابخانه‌ی عمومی به امانت گرفته شده‌اند سانسورشده هستند.
کورنلا دترل گفته که اغلب ناشران از سانسور شدن آثار آگاه نیستند. یک مسئله‌ی اخلاقی در اینجا وجود دارد، زیرا سخنان این نویسندگان برخلاف میل آن‌ها دست‌کاری شده است. آن‌ها حتی در بیشتر موارد نمی‌دانند با اثر آن‌ها چه شده است.
سیندخت حمیدیان درگذشت.
برگزیده‌ی ششمین دوره‌ی جایزه‌ی دکتر مجتبایی درگذشت.
رمان مشهور «دراکولا» اثری بود که پس از انتشارش در آخرین سال‌های قرن نوزدهم، به آغازی برای ژانر ادبیات «خون‌آشامی» تبدیل شد.
این سخنان مخالف صریح آموزه‌های اسلامی در زمینه صلح، همزیستی انسانی و همبستگی بشری است.
بدون تمرین نقد صحیح، زندگی بر همه تلخ می‌شود.
