دنیای اقتصاد : رمان «امیر ساباط»، آخرین نوشته زنده‌یاد محمدعلی علومی، به چاپ رسید. در بخشی از رمان «امیر ساباط» که همچون بیشتر آثار این نویسنده حال‌وهوایی بومی دارد و در جغرافیای کرمان و بم اتفاق می‌افتد، آمده است: «رفتم، در کوچه‌پس‌کوچه‌های خاک‌آلود، همه‌چیز پنداری هزار سال در خود فرورفته و خفته بود. چند کبوتر از لبه بامی پریدند و هلهله بال کوفتنشان، تنها صدای آن محله خالی و خاموش بود.
ابرهای دوردست کم‌کم به رنگ خون درمی‌آمدند…تهِ خرابه‌ای سگی ولگرد، پوزه بر خاک و استخوان‌های پوسیده می‌سایید. سر بالا آورد و نگاهم کرد. به نظرم غمی بسیار عمیق در ته نگاهش آرام می‌سوخت. روبه‌روی خرابه، پیرمرد کوری بر چارپایه‌ای چوبی و پوسیده نشسته بود. چشمانش چون دو زخم ناسور از دشنه می‌نمود. پیرمرد چیزهای نامفهومی می‌گفت. ناله‌هایش مرا ترساند. ناگهان مثل کابوسی از ذهنم گذشت: سربازان آغامحمدخان، در همان خرابه مردان اسیر را واداشته بودند که با دست‌های از پشت بسته، کنده‌های زانو بر زمین بنشانند و انگشتان زبر و زمخت رعیتی سربازها، کارآزموده، عین چیدن میوه‌ها در چشم‌خانه‌های مردان اسیر فرو می‌رفتند، رگ و پی و پیه خونین را بیرون می‌کشیدند، و با دشنه آن‌همه را از ریشه می‌بریدند و می‌انداختند جلو گله‌ای از سگ‌ها. حتما سگ‌ها هم بوده‌اند که با جست‌زدنی چشم‌ها را می‌بلعیدند و بر سر همدیگر می‌غریدند و اطراف اسیر بعدی جمع می‌شدند، و می‌شد که همه‌چیز برعکس ولی به همین ترتیب باشد…غالب کیست و مغلوب کیست؟ …»
محمدعلی علومی، نویسنده، اسطوره‌شناس و پژوهشگر، ۱۶اردیبهشت امسال در ۶۳سالگی درگذشت. «امیر ساباط» در ۲۷۸ صفحه و به قیمت ۲۹۵ هزار تومان از سوی نشر افکار به چاپ رسیده است.
در نثر هاردینگ، قدرت داستان نه‌تنها در روایت است، بلکه در دقتی است که او در توصیف لحظات ریز و انسانی زندگی دارد.
کتابی برای اهلی کردن رنج‌ها
بزرگ‌ترین نقطه قوت این کتاب، صداقت بی‌پرده و شجاعت نویسنده در بیان احساسات و تجربیات دشواری است که اغلب در گفت‌وگوهای مربوط به مادری نادیده گرفته می‌شوند.
گفت‌وگوهای غیررسمی و صمیمی اغلب فرصت بازخوانی تاریخ‌اند و زاویه‌های دیگری از تاریخ را نشان می‌دهند که در روایت‌های رسمی کمتر دیده می‌شود.
«بیگانگی از خود» شایدمحوری‌ترین مؤلفه‌ا است که در آثار توماس برنهارد به چشم می‌خورد.
