آوانگارد: در بین موج نوی فرانسه ساگان نویسنده‌ی منحصربه‌فردی است. ساگان صدای جوانی نسل بعد از جنگ است. شخصیت‌های خسته و خموده‌ی ساگان جوانان پاریسی‌ای هستند که در متن قصه‌های ساگان قرار نیست از نفطه‌ای به نقطه‌ی دیگر بروند. آن‌ها در بطن زندگی‌شان خودشان را پوشانده‌اند و همان اندک‌نیرویشان را برای ادامه دادن را به‌سختی حفظ می‌کنند. جنگْ تمام‌قد در نوشته‌های او رخنه کرده و عصیانِ جوانیِ در برابرِ آن ساگانی‌ترین اتفاق در موج نوست. زرق‌وبرق بورژوازی پس از جنگ و آشفتگی عاطفی موتیف اصلی قصه‌های ساگان‌اند. داستان‌هایش از پاریسی که دیگران می‌شناسند آشنایی‌زدایی می‌کنند و جوانان پاریسی در دست او کاریکاتورهایی غم‌انگیز از زمانه‌ی پس از جنگ هستند.
ساگان در ۱۹۳۵ در شهر کاژارخ، شهری در جنوب فرانسه، و در خانواده‌ای بورژوا متولد شد. تبار مادرشی‌اش به روسیه می‌رسید و تبار پدرش اسپانیایی بود. نام حقیقی او فرانسواز کواره بود و عنوان ساگان را از شاهزاده‌خانم ساگانِ در جست‌وجوی زمان ازدست‌رفته گرفت. فرانسواز خانواده‌ی ثروتمندی داشت و همین کمکش کرد تا تحصیلاتش را درصومعه و مدارسی خصوصی در فرانسه و سوئیس بگذارند ــ از اولین صومعه‌ای که در آن تحصیل می‌کرد به‌دلیل نداشتن معنویت ژرف اخراج شد. به دانشگاه سوربن رفت اما تحصیلاتش را در آنجا تمام نکرد. در طی سه هفته نسخه‌ی دست‌نویس سلام بر غم را به اتمام رساند و در نوزده‌سالگی، سال ۱۹۵۴، منتشرش کرد. سلام بر غم متعاقب با چاپ خودش موفقیت زیادی برای ساگان به‌همراه داشت و موقعیتش را خیلی زود به‌عنوان یک نویسنده‌ی قابل‌اعتنا تثبیت کرد. داستان سلام بر غم راجع به دختری هفده‌ساله به نام سیسیل است که تعطیلات تابستانی خود را به‌همراه پدرش، ریموند، و معشوقه‌ی جوانش، السا، می‌گذراند. سیسیل از سبک زندگی‌ای بی‌دغدغه برخوردار است که خصیصه‌ی بارزش مهمانی‌های متعدد، روابط معمولی و مسئولیت‌ناپذیری است. آنچه که سلام بر غم را در زمان انتشارش بسیار در معرض دید قرار داد و نقدهای بسیاری پیرامونش به بار آورد نگاه ساگان به معضلات جوانان، مثلث عشقی، تمایلات جنسی و عصیان علیه هنجارهای اجتماعی بود. سلام بر غم در ایران نشرهای آنیما و دنیای کتاب به چاپ رسانده‌اند.
در یک ماه، در یک سال (Dans un mois, dans un anُ) در ۱۹۵۷ بیرون آمد. این همان کتابی است که در ایران تحت عنوان بی‌سایگان می‌شناسیمش. این بار ساگان روی گروهی از جوانان پاریسی و روشنفکر و زوجی سال‌خورده تمرکز کرد. طیف کاراکترهایی که در بی‌سایگان حاضر هستند دست ساگان را برای تعمیق بیشتر روی روان جوانان نسل بعد از جنگ بازتر می‌کند. برنارد، نیکول، ادوارد، ژاک و بئاتریس جوانان قصه‌ی ساگان هستند درگیر دوگانه‌های زیادی در زندگی خود شده‌اند. بعضی از آن‌ها بین انتخاب ماندن و رفتن مانده‌اند و بعضی درگیر دوگانه‌ی قدیمی عشق و عقل شده‌اند. مشکلات زناشویی در بی‌سایگان در قیاس با سلام بر غم و اثر معروف بعدی ساگان، آیا برامس را دوست دارید؟، توجه بیشتری از ساگان را به خودش اختصاص داده. چیزی که بی‌سایگان را متمایزتر از دیگر نوشته‌های ساگان کرد نحوه‌ی روایت ساگان در این قصه‌اش بود که با کارهای دیگرش تفاوت داشت. ساگان در بی‌سایگان تبارش را از زمانه‌ای می‌گیرد که رگه‌هایی از جنون درش زنده بود. مالیگراسه‌ها، زوج سال‌خورده‌ی داستان، آخرین بازمانده‌ها از همین تبارند که جوانان قصه نمی‌توانند مثل آن‌ها شوند. برخلاف سلام بر غم که نقدهای گوناگونی را به خود دید، بی‌سایگان بیشتر نقدهای مثبت به خود دید.
پس از موفقیت‌های سلام بر غم و بی‌سایگان، ساگان یک شخصیت برجسته در صحنه‌ی ادبی فرانسه بود. حالا او را به‌واسطه‌ی سبک زندگی بی‌پروایی که داشت می‌شناختند؛ نوشیدن، مواد مخدر، ماشین‌های ورزشی، قمار و حمایت از آزادی جنسی در برابر آداب‌ورسوم قدیم فرانسه. آیا برامس را دوست دارید؟ سومین اثر شاخص ساگان بود که در ۱۹۵۹ منتشر شد. فضای رمانتیک آیا برامس را دوست دارید؟ روایتی تکان‌دهنده از طراح داخلی‌ای به نام پائولاست که روابطش با روژه و سیمون مسئله‌ی کتاب است. قصه‌ی آیا برامس را دوست دارید؟ نیز همچون سلام بر غم حول زندگی جوانان مغموم پاریسی پس از جنگ است که درگیری عاطفی‌شان زیر ذره‌بین ساگان می‌رود. کتاب در ۱۹۶۱ دستمایه‌ی ساخت فیلمی از سوی آناتول لیواک شد و نامش دوباره خداحافظ (Goodbye Again) شد. اینگرید برگمن نقش پائولا را در فیلم بازی کرد. آیا برامس را دوست دارید؟ در ایران با ترجمه‌ی مهسا ابهری توسط نشر فرهنگ آرش چاپ شده است.
ساگان در ۱۹۵۷ بود که در جریان یک تصادف شدید به کما رفت و مدت مدیدی را در کما ماند و پس از بیرون آمدن از کما بود که اعتیاد به الکل پیدا کرد.
ساگان دو مرتبه ازدواج کرد. بار اول سال ۱۹۵۷ ازدواج کرد و بار دوم در ۱۹۶۲. هر دو ازدواج‌هایش به طلاق ختم شدند و او از ۱۹۷۲ تا ۲۰۰۴ که از دنیا رفت دیگر ازدواج نکرد. ساگان در مه‌ی ۱۹۶۸ از جنبش دانشجویی در فرانسه حمایت کرد. در طول زمانه‌ی جنگ سرد ساگان روابطی دوستان با کاسترو و میتران داشت.
اوایل سال ۲۰۰۰ بود که ضعف در بنیه‌ی ساگان مشخص شد و چهار سال بعد در ۲۰۰۴ بر اثر بیماری ریوی از دنیا رفت. در سال ۲۰۰۸ از زندگی او فیلمی ساخته شد.
نگرشی به نسبت شاهنامه با متون یونان باستان در آستانه روز فردوسی
تأملی پیرامون افسانه دکتر فاوست و داستان ضحاک در شاهنامه به مناسبت روز بزرگداشت فردوسی
برگزاری نمایشگاه کتاب تهران به منوال گذشته همچنان اهمیتی و فایدهای دارد؟
زندگی عکسی قاب‌شده و محدود نیست؛ بلکه تجربه‌ای است پیوسته و بی‌مرز.
۱۵ حقیقت خواندنی درباره کتاب پیرمرد و دریا ارنست همینگوی
