نگاهی به کتاب «باز هم سوالی دارید؟»
وینش: در باز هم سوالی دارید؟نویسنده از نحوهٔ نوشتن داستان گفته است، اینکه چطوری سوژه به ذهنش می‌رسد، موضوع‌ها را چگونه پر و بال می‌دهد و شخصیت‌ها در مقابل گره‌های داستانی چه‌کار باید بکنند. او به سراغ بچه‌ها می‌رود و سوال‌های ساده و مهمی مطرح می‌کند که برایشان ممکن است پیش بیاید، مثل اینکه داستان چگونه شکل می‌گیرد؟
نویسنده در جایگاه خودش با مخاطب حرف می‌زند و او را به فضاهای فانتزی می‌برد. غول جوان خجالتی یک داستان است که نویسنده همراه با تصویرگری‌ها روایت می‌کند. غول جوان برای درخت‌ها داستان می‌خواند و با این کار کمک می‌کند درخت‌ها رشد کنند. یک دفعه یک حیوان تیغ تیغی و وحشتناک را می‌بیند که توی جنگل می‌دود و دندان‌هایش را به هم می‌ساید. این جانور رودخانه و قورباغه‌ها را یک نفس می‌بلعد. نویسنده داستان را در اینجا متوقف می‌کند و از مخاطب سوال‌هایی می‌کند، اینکه شخصیت‌ها جذاب هستند یا نه؟
نه می‌توان گفت این کتاب، یک کتاب داستان است و نه می‌توان گفت داستان نیست! کودک با جلو رفتن سوال‌ها و پاسخ دادن به برخی از آن‌ها، با نویسنده همراه می‌شود و این خود می‌تواند یک داستان باشد. کودک در اینجا یک مخاطب فعال است که در ذهنش به سوال‌های نویسنده فکر می‌کند و برای پیدا کردن آن فکر می‌کند. اصلی‌ترین مفهومی که در این کتاب مطرح می‌شود آموزش داستان‌نویسی نیست، مهم‌تر از آن تقویت روحیهٔ جست‌وجوگری و کنجکاوی در مورد اتفاقاتی است که در جهان واقعی و همین‌طور در جهان ذهنی انسان‌ها می‌افتد.
در باز هم سوالی دارید؟ بدون آنکه نویسنده پشت داستان پنهان باشد، خودش را مستقیما نشان می‌دهد و این اتفاقی است که باعث می‌شود مخاطب در داستان به اصطلاح غرق نشود و بار آموزشی این کتاب بیشتر به چشم می‌آید. این کتاب به مخاطبان خود این جسارت را می‌دهد تا از نوشتن نترسند و قلم به دست بگیرند و بنویسند. شاید اگر بخواهیم کارگاه‌ها و کلاس‌های داستان‌نویسی را با این کتاب مقایسه کنیم، باز هم سوالی دارید؟ مختصر و مفید و در کوتاه‌ترین زمان ممکن، آن‌چه باید کودکان به صورت کلی برای نوشتن داستان بدانند را منتقل می‌کند و به آن‌ها انگیزه می‌دهد، با این تفاوت که جزئیات لازم را ندارد و مثل یک مقدمهٔ مفید برای شروع مهارت نوشتن است. کودکان یاد می‌گیرند که فقط دیگران نیستند که می‌توانند بنویسند و تصویرگری کنند، بلکه هرکسی که ذوق و اشتیاق برای این کار داشته باشد، حداقل می‌تواند امتحان کند و علاقه‌اش را پیدا کند و از تجربه کردن نترسد.
شخصیت‌های کودک کتاب اسم ندارند و به شکل تصویری در بخش‌های مختلف و همین‌طور روی جلد حضور دارند، می‌توان گفت آن‌ها نمایندهٔ همهٔ مخاطبانی هستند که این کتاب را مطالعه می‌کنند. تصویرگری‌ها در بخش‌هایی که سوال‌ها مطرح می‌شود شلوغ‌تر می‌شوند و این اتفاق حس سردرگمی و تلاش برای پیدا کردن جواب را به مخاطب منتقل می‌کند. در پایان نویسنده سعی کرده تا به سوال‌ها جواب روشنی دهد تا کودکان گیج و سردرگم نباشند. در پایان کتاب دو صفحه گفت‌وگوی طنز با نویسنده همراه با سوال‌های کوتاه چاپ شده است، البته مشخص نیست خود نویسنده سوال و جواب‌ها را مطرح کرده و یا کسی دیگر با او گفت‌وگو کرده است.
نام کتاب شاید چندان برای مخاطب کودک جذاب نباشد و اولین بار که اسم را می‌بیند فکر کند این داستان در فضای خشک کلاس می‌گذرد و قرار است یک کتاب آموزشی باشد، در حالی که بار سرگرمی کتاب بیشتر از بار آموزشی آن است.
ترجمهٔ کتاب روان است. در هر صفحه تصاویر و متن طوری قرار گرفته است که مخاطب را برای ورق زدن کتاب مشتاق می‌کند. از مزایای دیگر این کتاب رعایت حق کپی‌رایت است.
این کتاب تصویری با داستانی کوتاه اما بسیار عمیق به بررسی مفاهیمی همچون بیگانگی، بهره‌کشی در محیط کار (چرخه‌ی بروکراسی)، هویت و آزادی می‌پردازد.
مروری بر «فرجام نیچه»
نگاهی به کتاب «درباره تجربه دینی»
محمدحسن شهسواری با رمان ایران‌شهر روح تاریخ را احضار کرده است و خواننده را به آناتی هدایت می‌کند که مردم را در دهه‌هایی پیش وادار به نبرد برای نگاهداشت کیان خود کرد.
این کتاب، یکی از آثار پرفروش ژاپن است.
