همگان حافظ را سرچشمه‌ی الهام گوته -شاعر نامدار آلمان- می‌دانند.در این‌باره، مقاله‌های بسیاری نگاشته شده، ولی نکته‌ی مهم در این زمینه، تأثیر دیگر سخنوران بزرگ پارسی‌زبان بر گوته است. سال‌ها پیش از ترجمه‌ی هامر پورگشتال از دیوان حافظ، آدام اولئاریوس، فرستاده‌ی دربار اشلزویگ ـ هولشتاین به اصفهان عهد صفوی ـ گلستان سعدی را به آلمانی ترجمه کرده بود و این ترجمه نه‌تنها بر گوته، بلکه بر بسیاری از شاعران و نویسندگان آلمانی زبان تأثیر نهاد. این تأثیرپذیری گاه همچون غزل‌های حافظ بر صور خیال و خیال‌بندی‌های گوته تأثیر نهاده و گاه شاعر آلمانی سخن سعدی را بی‌کم و کاست آورده است. مقاله‌ی «سعدی و گوته» نوشته‌ی دکتر سعید فیروزآبادی که در مجله‌ی ادبیات تطبیقی جیرفت منتشر شده یادآور برخی از این ویژگی‌ها و در عین حال اهمیت ترجمه‌ی گلستان سعدی به زبان آلمانی است.
در کلاس‌های درس ما از دانش‌آموز و دانشجو نمی‌خواهند که به اندیشیدن خطر کند، خودش بکوشد برای یک گزاره استدلال عقل پسند عرضه کند.
«آلیس مونرو» که برای بیش از ۶۰ سال، زندگی روزمره را از دریچه داستان کوتاه بررسی می‌کرد، در سن ۹۲ سالگی در خانه انتاریو درگذشت. او بیش از یک دهه درگیر زوال عقل بود.
به مناسبت روز بزرگ‌داشتِ فرزانه‌ی توس و با نگاهی فراتر از زبان
به مناسبت ۲۵ اردیبهشت روز فردوسی
باوجودی که دوران پرشور و نشاط جوانی هم در داستان و هم در زندگی واقعی جذاب است، رمان‌های خوش‌نویسی که شخصیت‌های مسن را به نمایش می‌گذارند در میان خوانندگان و داوران جوایز ادبی محبوب هستند.
