img
img
img
img
img

جایگاه جامی در سپهر ادبی ایران و جهان

جامی از تاثیرگذارترین شعرا و عرفایی است که نفوذ وی افزون بر ادب فارسی مرزهای فرهنگ و ادب بسیاری از سرزمین‌های منطقه را درنوردیده است. از تاثیر شعر و اندیشه‌ی او در سین کیانگ چین گرفته تا سپهر اندیشه‌ای که از وی در شبه قاره هند و زبان اردو گسترده است. جلوه‌گری شعر و سخن عارفانه او در زبان کردی، سرزمین‌های قفقاز و آذربایجان ترکیه و مصر و شام و حجاز از زمان حیات وی تاکنون از او شاعری کم‌نظیر پدید آورده است. محبوبیت و شهرت ویژه‌ی جامی در کشورهای افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان، پاکستان و تدریس آثار وی در مکتبخانه‌ها و مراکز آموزشی گواهی‌ست گویا در نقش‌آفرینی شایان وی در عرصه فرهنگی کشورهای منطقه .از این منظر اندیشه بلند وی نه تنها فصل مشترک همه فارسی زبانان و باشندگان حوزه تمدنی ایران بزرگ که نقطه پیوند کشورهای منطقه به شمار می‌آید.جامی از نخستین شاعران فارسی زبانی‌ست که دنیای غرب با شعر و اندیشه‌ی او آشنا شد ترجمه‌ی فیتز جرالد از سلامان و ابسال و ترجمه‌ی آلمانی یوسف و زلیخا از مهم‌ترین نمادهای بروز آثار اوست.

نوزدهمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌‌ی جامی در روز چهارشنبه چهارم بهمن به «جایگاه جامی در سپهر ادبی ایران و جهان» اختصاص دارد که با سخنرانی دکتر علیرضا قیامتی به صورت مجازی در صفحه‌ی اینستاگرام شهر کتاب (ketabofarhang) بارگذاری خواهد شد.

كلیدواژه‌های مطلب:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تازه‌ترين مطالب اين بخش
  خجسته بادت نوروز و نیک بادت روز

عیدست و نوبهار و چمن سبز و خرمست ماییم و روی دوست که نوروز عالمست بابافغانی بهاران بر شما همراهان دیرین و همیشگی مرکز فرهنگی شهر کتاب خجسته باد. آرزومندیم که روزگار بر شما پرطراوت و دل‌خواه بگذرد و تندرستی قرینه‌ی تام و تمام زندگی‌تان باشد. بهار ۱۴۰۴ فرخنده باد.

  تأثیرگذارترین نویسندگان ادبیات اسپانیا

بهترین نویسندگان اسپانیایی، پیوند ناگسستنیِ مردم این کشور با ادبیات و دنیای کلمات را برای همه‌ی انسان‌ها در سراسر جهان تعریف و آشکار کرده‌اند.

  سینما عرصه‌ای برای مبارزه

گفت‌وگو با شاهین محمدی‌زرغان

  مردمان، جمله دست‌ها برداشته تا رعیت ما گردند!

درآمدی بر طنز در تاریخ بیهقی*

  روانشناسی حاکمیت نگاه منازعه و پارانویا در سیاست ایران

پارانویای مظلومان: وقتی همیشه کار، کار خودشان است.