ایسنا/اصفهان محمدرحیم اخوت، داستاننویس معاصر اصفهان، بنا به گفته یکی از نزدیکانش، بعد از تحمل مدتی فراموشی، در اثر کهولت سن و عواقب آن، درگذشت.
محمد رحیم اخوت، صبح امروز(شنبه، ۲۳بهمن) بعد از تحمل دوران فراموشی و کهولت سن، در ۷۶ سالگی دارفانی را وداع گفت.
حامد قصری که یکی از شاگردان محافل داستانخوانی اخوت بوده است، در گفتوگو با ایسنا گفت: اولین داستانهای اخوت در روزهای نوجوانیاش در کانون فکری کودکان و نوجوانان و با تیراژ بالا به چاپ رسید.
بهترین اثر اخوت، “نامها و سایهها”ی او است که به گفته قصری، تمام جوایز داستاننویسی ایران از جمله جایزه گلشیری را کسب کرده است.
بنابر گفتههای شاگرد اخوت، او اوایل در داستاننویسی از هوشنگ گلشیری و بهرام صادقی تاثیر میپذیرفته است، ولی بعدها و به مرور زمان، قلم خودش را پیدا کرد و نویسنده مستقلی شد.
قصری اظهار کرد: فضای نوشتههای این داستاننویس معاصر، اکثرا اصفهان است. نشانهشناسی اصفهان و اشاره به تاریخ قاجار و معاصر در داستانهای او وجود دارد.
شاگرد اخوت ضمن با بیان اینکه مرحوم اخوت در زمینه تئاتر نیز فعال بوده است، گفت: دغدغه وی همیشه بدون هیچ حزب و گروهی، ادبیات و هنر بود.
به نظر قصری “نسلی در خانه محمد رحیم اخوت پرورش یافته که امروز داستاننویسهای مطرح ایران هستند و اخوت معلم خوبی برای سه نسل بوده که بهصورت خواسته و ناخواسته، در تربیت هنرآموزان داستانی موفق عمل کرده است.
وی معتقد است: با رفتن اخوت، اصفهان یکی از داستان نویسهای مهم خود را از دست داد و شاید تا ۱۰۰ سال آینده همانند او را نداشته باشد.
محمدرحیم اخوت، متولد آذر ۱۳۲۴، از نویسندگان اصفهانی است. این نویسنده در کارنامهاش رمانهایی با عنوان “تماشا”، “نامها و سایهها” و ” نمیشود” و داستانهای کوتاه و بلند دارد.
باربارا پیم در دوران جنگ جهانی دوم احتمالا برای سرویس امنیت داخلی بریتانیا (MI۵) کار میکرده است.
برای بسیاری از نویسندگان رمان، پیوستن به تیمهای ساخت بازیهای ویدیویی نخست یک انتخاب اقتصادی است.
نشر چشمه در سوگ مدیر پخش
مریم مویدپور، مترجم ادبیات آلمانی، شامگاه ششم اردیبهشت از دنیا رفت.
بنا به وصیت زندهیاد حمیدی، پیکر او برای تشییع و خاکسپاری به بوشهر منتقل خواهد شد.