هم‌میهن: جلال متینی، استاد برجسته دانشگاه، محقق نام‌آور، شاهنامه‌شناس و مصحح متون کهن فارسی، در سن ۹۶ سالگی و دور از وطن دیده بر جهان فروبست. او سی‌ام دی‌ماه درگذشت اما خبر آن دیروز اعلام شد. متینی متولد ۱۳۰۷ تهران، فرزند خانواده‌ای فرهنگی و شیفته ادب، از دانش‌آموختگان دارالفنون و دانشگاه تهران بود که تدریس را نه‌تنها یک شغل، بلکه رسالتی فرهنگی می‌دانست.
او علاوه بر تدریس ادبیات و تاریخ در مدارس و دانشگاه‌های مختلف، طی سال‌های ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۶ ریاست دانشگاه فردوسی مشهد را برعهده داشت. متینی سال‌ها به‌عنوان مدیر مجلات «ایران‌نامه» و «ایران‌شناسی» خدمتی بی‌بدیل به فرهنگ و ادب ایران کرد. شاگردی استادانی چون ملک‌الشعرای بهار، بدیع‌الزمان فروزانفر و ذبیح‌الله صفا، جلال متینی را به چهره‌ای ممتاز در حوزه ادبیات حماسی و نثر کهن فارسی تبدیل کرد. او با تصحیح متون ارزشمندی مانند «دیوان امیر معزی»، «تاریخ سیستان»، «تاریخ بیهق»، «تاریخ جهانگشای جوینی» و تدوین صدها پژوهش و مقاله در تاریخ، فرهنگ و سبک‌شناسی، میراثی ماندگار از خود به‌جای گذاشت.
باربارا پیم در دوران جنگ جهانی دوم احتمالا برای سرویس امنیت داخلی بریتانیا (MI۵) کار می‌کرده است.
برای بسیاری از نویسندگان رمان، پیوستن به تیم‌های ساخت بازی‌های ویدیویی نخست یک انتخاب اقتصادی است.
نشر چشمه در سوگ مدیر پخش
مریم مویدپور، مترجم ادبیات آلمانی، شامگاه ششم اردیبهشت از دنیا رفت.
بنا به وصیت زنده‌یاد حمیدی، پیکر او برای تشییع و خاکسپاری به بوشهر منتقل خواهد شد.
